Know me better.....

                  Ang Cute coh noh.!!!

            Ika-5 ng Agosto taong 1995, isinilang ang isa pang bagong pasanin ng mundong inyong kinagagalawan, panibagong magdudulot ng kakulitan, kalokohan, kasiyahan, kalungkutan, problema at ibang bagay sa mga taong kanyang makakasalamuha. Isinilang sa mundo nang isang simple at masayang pamilya. Pangalawang biyaya (biyaya nga ba?) sa mag-asawang Marlon at Thelma Alcantara. At ang sanggol na iyon ay walang iba kung hindi ako… Ako si Marizthel Alcantara o maskilala sa tawag na “EK” sa pamilya Alcantara.

Isinilang ako sa isang masaya at may kaingayan ding pamilya.Mayroon akong isang nakakatandang kapatid sya ay si Valerie Alcantara. Apat na taon ang tanda nya sa akin ngunit kahit ganoon ay nakakalaro ko pa din siya. Lumaki kaming magkapatid  na magkahiwalay. Lumaki ako sa Tita ko at lumaki naman sya sa lola ko. Ito ay dahil parehong nagtatrabaho ang aming mga magulang. Muli lang kaming nagkasamang magkapatid ng sinamahan kami ng isa naming pinsan sa aming bahay. Siya ang nagsilbing guardian namin noon. Nung bata ako ay hindi ko kasundo ang lola at lolo ko, ito ay dahil lagi nila akong inaasar at ginagalit. Ngunit ng mamatay ang lolo ko kahit 2 taon pa lang ako ay isa ako sa pinakaumiyak ng sobra-sobra dahil kahit inaaway ako ng lolo ko hindi nya ako nakakalimutang bigyan ako ng Bear brand na gatas at saging nung nabubuhay pa sya. Nang magsimula na akong mag-aral ay ang ama ko na ang nakasama naming magkapatid. Ang Mama ko ang nagtatrabaho sa Maynila kaya’t minsan ay doon kami nagbabakasyon. Nang mga panahong ding iyon ay may kaya pa ang aming pamilya kaya’t laging may lakad, konting ayaan lang pupunta ng Enchated Kingdom o kaya magsuswiming o kaya naman ay bibisita sa mga malalayo naming kamag-anak. Ganyan magtrip dati ang aming pamilya.

Proud to be.!!!

Ako nagsimulang mag-aral sa isang day care center sa San Pablo, at matapos noon ay nakaapat pa akong day care center sa aming lugar. Ito ay dahil sa mga panahong iyon ay masyado pa akong bata at lagi lang  gustong pumasok sa eskwelahan na parang laro lang ang lahat. Masaya naman ako sa ginbagawa ko noon dahil lagi ako ang nakakakuha ng 1^st honor sa apat na kinder na yun. Nang ako ay sinubukang ipasok sa Grade One sa paaralan sa aming baranggay ay nagkaroon ng problema, masyado pa raw akong bata ng mga panahong iyon (magaanim na taon pa lang ako nun) kaya’t hindi raw nila maaring tanggapin  . Napagkasunduan na lamang na payagan akong papasukin pero bilang isang “SALING-PUSA” lamang. Nangangahulugan na hindi talaga ako kasali sa bilang ng mga estudyante. Pumayag ang mga magulang ko dito dahil sa usapan na kapag hindi ko kinaya ay ibabalik akong muli sa kinder. Hatid - sundo ako noon ng aking ama at pinakapaborito kong recess ay ang tinapay na “marie”. At pagdating naman sa mga proyekto at takdang aralin ay di rin ako nagpapahuli. Hanggang sa matapos ko ang Grade One at sa himala ay isa ako sa nagkamit g medalya sa aming klase. Ito ang tinuring ko na unang tagumpay na nakamit ko, napatunayan ko lang din na kaya kong makipagsabayan sa mga nakakatanda sa akin.  At mula din sa tagumpay na yun, nagsimula ang isang mabigat na pagsubok para sa akin. Bagamat lubha akong bata kaysa sa iba kong kaklase ay nagawa kong makipagsabayan at makaangkop sa kanila. Nakapag-uwi rin ako ng medalya mula noong Grade two hanggang sa nakatapos ako ng elementarya.

Bago ako makatungtong sa Grade five ay isinilang ang bunso kong kapatid, si Kyle Harvey, nung una ay gusto ko siya pero habang lumalaki ay hindi na kami nagkakasundo. Ito ay dahil isa syang SPOILED-BRATT at lagi na lamang kinakampihan.

At nang ako ay nasa Ikalimang antas (Grade five) ay nakamit kong muli pinakamataas na ranggo, mula grade one ay hindi ako ang 1^st honor namin, lagi lang akong pangalawa o pangatlo. At dahil dito nagkaroon ng problema sa aming paaralan at muntikan pang magkademandahan. Ito ay dahil hindi matanggap ng magulang ng dati naming 1^st na naging 2^nd na lang ang anak nila. Naging malaking problema ito dahil nagkaroon pa ng ibang isyu kaugnay nito. Dito na rin nagsimula ang laging pagkukumpara sa aming dalawa at pagkakaroon na kompetensya (sila lang naman ang nakikipagkompentensya di ako….) sa pagitan naming dalawa. Bago rin matapos ang taon ko sa Grade 5 ay naramdaman ko ang unang broken heart ko, ito ay dahil sa pag-alis ng ama ko papuntang ibang bansa (Dubai). Lubha kong dinamdam ang pag-alis nya dahil malapit ako sa kanya ( Daddy’s girl ako). Kaya’t kahit umakyat ako sa entablado at nakuha ang unang medalya ay malungkot pa din ang kalooban ko ng mga panahong iyon, inisip ko na lang na ang medalyang nakamit ko ay inihahandog ko sa aking ama.

Sa ikaanim na taon ko naman ay naging salutatorian lang ako pero masaya na ako sa nakamit ko na ito dahil ayaw ko na nang gulo at ano pa mang isyu. Isa pa ang adviser namin ay tiyahin ko kaya’t delikado kapag ako ang naging 1^st. Ako pa naman yung tao na ayaw na ayw naiisyu.

Nang makatapos ako ng elementarya ay masaya na ako. Marami kasi akong natanggap na tulong at inasahang tulong. Naging malaking problema sa akin noong ang papasukan kong eskwelahan sa hayskul dahil madaming nangengealam at nagdedesisyon para sa akin. Ang daming skul ang pinagpipilitan nila sakin, LC, MSC at kung anu-ano pa na matataas na eskwelahan. Hindi ko pinili ang MSC kahit iskolar ako doon dahil nandoon ang 1^st namin dati, tiyak na kapag nagkasama ulit kami ay walang kamatayang kumaparahan na naman iyon. At kapag sa LC naman ay nakapasok lang ako sa sumunod na seksyon sa Science doon. Ang nais ng pamilya ko ay makasama ako sa pinakamataas na seksyon. Hanggang sa pumasa at mapabilang ako sa Science seksyon ng Col. Lauro D. Dizon Memorial Highschool. Dito na nagsimula ang napakasayang paglalakbay ko sa buhay hayskul.

my true friends...

Sa unang araw ko sa Dizon high ay takot na takot ako. Una sa lahat, bago lang ako sa lugar na iyon. Pangalawa, wala akong kilala sa paaralang iyon at ang malala ay hindi pa ako sanay sa buhay sa bayan noon. Naging masaya naman ang unang taon ko sa Dizon high. Bagamat naging mahiyain sa umpisa ay nagkaroon din akong ng mga bagong kaibigan at barkada. Salamat na din at naging kaklase kong muli si Badette na kaklase ko noong elementarya. Sa seksyon namin ay ako ata ang unang nagtatag ng unang barkadahan ang GANDAKADAS na kinabibilangan ng halos lahat ng babae sa seksyon namin peo ang samahang iyon ay naging pangalan lang dahil nagkaroon na ng ibang ibang grupo sa room namin. Ang EP4 (Danica , Ladilyn, Piwie at ako) ang kauna-unahan kong itinuring na matatag na barkada noong 1^st yr. ako. Sila rin ang pinakamatagal kong nakaaway noon, isipin nyo mula 1^st yr. hangang 1^st month ng 3^rd yr. ay away-bati kaming apat. Kahit sa unag taon pa lang ng hayskul life namin ay naging matatag na agad ang samahan namin. Kami ang unang nakakuha ng 1^st sa play ng Ibong adarna. At ang ilan naming kalokohan ay naging dahilan kami ng pag-iyak at pagkagalit ng tatlo naming guro. Unang taon pa lang ay talagang sinubok na at pinatatag ang aming samahan. Isa sa mga hindi ko inaasahan sa unang taon kosa hayskul ay isa ako sa naging Top 10 students sa aming klase. Bagamat 1^st yr. lang ako ay madami na din akong naging crushes noon..Ilan dito ay sina Mikko, Ej, Vj, CLT, Kuya Jhay 2x at Arjay.

Sa ikalawang taon ko naman sa hayskul ay naging masaya din at kakaiba ang lahat. Nagkaroon ako ng bagong mga kaibigan at barkada. Isa na rito ang grupo ko sa science ang Blue Team at ang batang EX . Naging matatag ang aming samahan dahil sa mga contest sa subject naming iyon. Sa panahong pa rin ito ay patuloy ang alitan sa pagitan ko at ng EP4 kasama na din si Criselda (Danica’s Angels). Kami rin ang unang Science section na nakapagkamit ng 1^st place sa play ng Florante at Laura. At ang pinakamasayang parte ng 2^nd yr. life ko ay nang mkamit ko ang ikaapat na rank sa aming section.

Eto na,.ang 3^rd yr. life ko… Isa ito sa pinakamabigat na taon sa akin sa hayskul. Bagamat naayos ko ang problema ko sa Ep4 at kay Criselda at nagkaroon ulit ng bagong barkada, ang Dhark witchez (kasama rin si ate lhayrin), nagkaroon naman ng problema sa mga itinuring kong mga kapatid (Ate Claire at Ate Cielo). Ang taong ito ay naging magulo din, nagkaroon nang alitan ang Dharkwitchez at Blue Panthers (Kinabibilangan nila Ate claire) sa madaming dahilan. Naging magulo din dahil kay Jorgina na nagsisimula minsan ng gulo o away. Ito rin ang taon na umiyak ako nang sobra dahil sa test sa values dahil pinagbintangan nangongodigo. At ang pinakamasamang parte ng 3^rd life ko ay nang mawala ako ng ganun ganun na lang sa Top 10 na naging malaking disappoinment sa pamilya ko. Sa taong ding ito naging bestfriend ko si Ladilyn (September 22, 2010), naging close kasi kami at lagi syang nasa tabi ko pero noong May 22, 2010, nagkaroon kami ng matinding away kayat naputol na ang pagtuturingan namin bilang bestfriends. At ang isa pa sa kahit papaano ay nagpasaya sa ikatlong taon ko sa hayskul ay nang magkaroon ako nang una kong band, ang “BANDA RITO, BANDA ROON”, nagkaroon din kami ng pagkakataong tumugtog sa concert ng Dizon.

At ang huli sa ngayon, ang 4^th yr. life ko..ang pinakamasaya at pinakamamimiss kong parte ng buhay ko. Sa taong ito, nakaranas ako ng ibat-ibang bagay at pagkadami-daming biyaya mula sa Diyos. Una na rito ay ang patuloy na pagkakasundo at paigging masclose ng section namin. Pangalawa, ang pagbalik ko sa Top 10. At ang higit sa ipinagpapasalamat ko ang pagkakahanap ko sa bestfriend na matagal ko ng hinahanap. Siya ay si Camille joy Apolonio na kapatid ni Ate Claire. Kahit di kami magkabatch ay super important yan sakin. At ang isa pa sa mga bagay na naranasan ko sa taong ito, ay ang magkaroon ng pinakamatinding crush (actually first love na nga ata ih). Nagkaroon ako ng crush sa isang batchmate ko. Iba ang seksyon nya sa akin nagkatext lang kami dahil sa kaklase ko. Sa kanya ko lang naramdamang masaktan kasi may iba syang nililigawan at gusto. Super sweet sya sa akin bilang Friend nga lang. Hanggang ngayon ay patuloy pa din ang koneksyon namin. Madami pa akong naranasan ngayong 4^th yr.. Trippings with my Ate Claire at Ate Cielo. At madami ang happy moments kasama ang 4Science.

Madami na akong naranasan at natutunan sa mga nakaraang taon ng buhay ko pero alam kong hindi pa sapat iyon para tapusin ko ito. Kulang pa kung tutuusin ang mga naranasan ko.Madami pa akong obligasyon at pangarap sa pamilya ko. At tinitiyak ko na bago ko lisanin ang munding ito, itutuloy ko ang Talambuhay na ito…..

Masaya ang buhay ko.. At gusto ko pang ipagpatuloy ito kasama ang mga mahal ko….

It's Me... DefiniteLy...

definitely :)

      Hellow? Do you know someone named Marizthel Alcantara or also known as Mariz? If you do, Can you say that you real know the real her? Can you consider that you know everything about me? The way I think, talk, walk or even feel? Hmmm... It’s hard to say YES right? It is because even though you consider yourself as a friend of a person, you can hardly tell if you really know everything about her or him? Isn’t it? That’s the essence of this Blog… Actually I already made my first blog entitled BhezFriEnDs but I decided to make another blog because I want to introduce the real me first.

                Im a typical “probinsyanan” girl, sometimes naughty, sometimes moody and most of the times a good PRETENDER?? But not the bad meaning of a pretender that you know, I know for myself that I’m not Plastic… I consider myself a pretender because most of the times I want to pretend I’m okay, to pretend I’m better, to pretend I’m strong and mostly to pretend that I’m happy. Know why? It is because I don’t want others to be affected the way I act or decide. And I really don’t want to say so many explanations to people whom I know will never ever understand me. The truth is, I really like to be alone, most of the time, writing poems, songs, letters and essays and sometimes draw things and plans that I want to fulfill. I really don’t want too much noises and disturbances whenever I want my own time. It just makes me feel the feeling of my world falling down! Seems like world war!! That’s why people around me thought that I’m an EMO!!.... A short term for an EMOtional person.. Actually, it’s true but I’m just a simple Emo, an emo girl who just want to fell that I belong, that I have friends in my side and to know that there still some people who love me the way Iam. An emo who just want to be alone whenever she has problems to face… That’s me. I’m actually weak, weak in the sense that I’m afraid to be left behind, to be out of the crowd, to lack attention and to lose everyone. I’m so weak whenever it comes to my friends and especially when my heart is involved. I always shed tears even for small issues and problems. I always waste my tears to people who leave and hurt me. I’m sensitive in short but I don’t want others to find out that I’m sensitive and weak. For the simple reason of I’m afraid that they might use it to hurt and criticize me. I’m really afraid of everything, I don’t know how I can overcome that kind of attitude I have. I just pretend to be happy so that people will never know that I’m weak. I always play jokes and do naughty things acting like a child…Bad right? But that’s me in my outside part, I’m so childish. I always act as the innocent one among my friends, because as I understand acting that way will make them thought that I don’t know serious things in life. I don’t want to be a grown up, I don’t want to be a matured girl planning for her own life. I just want to be me, to be happy, to gain experiences, to be on different kinds of adventures, simply but happy. To be a girl who just want to make everyone happy in my own simple ways, to help everyone as long as I can, to make everyone remember me by this simple things. That’s me.

                There are so many people whom I really want to see happy and proud because of me. First in line of course is my family. Actually I’m not really a family-oriented person; I’m just a spoiled brat Daddy’s girl in our family. But when my Dad went to abroad, it seems that everything change for me. I don’t want to stay in our house since then and always get some misunderstanding with my mom and sister. I really don’t know why? Maybe its because I didn’t grow up with my mom and during our childhood my sister and I were apart. But even though my mom doesn’t seem to be that close with me, I sure do love her. She’s still my mom, the one who gave me this wonderful life. The same with my sister, we do really get along but most of the time, she’s my wicked sister ... she always get angry with me whenever I act not right for my age, whenever I made decisions that she didn’t understand and do not want to understand. But my sister is still the best for me, I still respect and love her, she’s my sister, my older sister.  Even though our family is not perfect, I’m still happy and proud of having them. The problem is in me I guess... I do not know how to show them that I care.

                Next in line is my Best friend, the one whom I dedicate my first blog (http://bhezcoh15forever.blogspot.com/). I really do treasure my best friend, she’s so important to me. Even though she’s younger and in the lower level, I still treat her as my one and only best friend.  Actually, she’s Ate Claire’s younger sister, Camille, a third year transferee student in our school. I choose her as my best friend because she’s kind, sweet, cute, and a little bit childish like me. But still, Im still more childish than her. Whenever were together, it looks like I’m the younger coz’ I always tease and hug her. That’s the way I treat my best friend. That’s the other thing that most of the people don’t understand about me, I treasure my best friend so deeply. But I don’t care; I just want my best friend feel special. I just want to make her happy for a simple reason. And that reason is because I’m her best friend.

                And the last kinds of people I want to see happy because of me are my friends. The one who choose to stay with me despite of my negative attitudes and other failures I have made. The people who accept the real me and the one I consider my second family. They mean so much to me because they complete me.

                That’s the three most kinds of people I want to be happy but I never forget the Dear God, who keep me safe as well as the people I treasure.  And also my teachers and other companions, who been a part of my life. In short I want to see everyone happy because seeing them happy makes me feel happy too.
             Hmmm… reading this article make you think I’m really a child huh? Which is definitely incredibly true, and forever will be. I still believe that someday I still going to matured but I will never change my childish personality. It’s already my trademark and still I want to stay the way I am today. Innocent, adventuruous, happy and playful, that’s the way I still want to be. I don’t want others to think badly about me but what can I do? This is me. This is already the real me. The real Mhariz and will always be me.

Dare to be...

        Have you ever heard the word “netizen”?? It’s a new word for me but maybe for others it’s not. Actually it’s a modern shorten word for “users of the net”. And base on the internet it came from Internet and citizen or cybercitizen which means a person actively involved in online communities. But netizen isn’t just a word given to everyone who use the internet coz’ for me, having the right to be called as a netizen is already a great privilege. Know why?? Read this to figure out.

Here’s a list of the 10 commandment with explanations to be a good netizen that I have found in the internet.

1. Thou shall be omnipresent

Having a blog with Facebook, Twitter, Friendfeed and Flickr accounts along with some forums and 2-3 email accounts is about the norm these days. To keep all your friends and contacts happy, you will need to keep everything fresh and updated, and that requires a lot of time and effort. To simplify the task you will have to aggregate your accounts and then consolidate your email accounts into one by using mail forwarding.

2. Thou shall not trust others to protect their privacy

Whether its Google, Facebook or any other company they will not be vigilant about protecting your privacy. So the user needs to be responsible for making sure his privacy is protected by reading about any changes, checking the news, or just making sure he has the correct settings to suit their needs.

3. Thou shall be the phish that got away

While using the internet, make sure you are always aware of what you are clicking on, and where it will take you. Be skeptical of anything that comes out of Nigeria, and never believe that you won free stuff that you never registered for.

4. Thou shall be careful of what they say and who sees it

All too often, people forget that their spouse are on their Facebook account when they change their relationship status to single. They sometimes even forget they added that snitch in the office last week when they want to vent about work. Thou shall be careful with his mouth on the net and count to 10 before submitting.

5. Thou shall vent on the net… Anonymously

If you feel the need to vent on the internet, you shall do so anonymously. That way, you will not have to worry about who knows about it and what you end up saying. It is therapeutic to have a secret blog or forum to vent in.

6. Thou shall connect and reconnect

The internet is there to allow people to reach out to others, extend a hand, an ear or a buck. When reaching out, you can connect to that long lost 3rd grade friend, a fellow Henry Bogart fan or feed a famish child in the developing world. Whatever it is you want to do, it helps to establish new relationship with other netizens.You never know!

7. Thou shall not feed the troll or be one

The vilest creatures of the web shall not be fed or entertained. Trolls tend to lurk on the internet to cause mayhem and corrupt the righteous. They are the ones posting “first” on blogs, throwing ad hominema attacks and just acting stupid. They are committed to the dark side and will not dissuade from their evil. Therefore, no matter how tempted you might be to try and correct them and save them, you SHALL not. They will only grow more vicious.

8. Thou shall not believe everything they read on the net

When the balloon boy craze hit the US netizens around the world declared it to be a hoax, for they already saw the proof that Adam Savage provided that balloons can’t carry a boy. Like anything else on the net, you will need to consult other sources and scour the testaments of the Google to make sure and verify the authority of a piece of information and be wary of the wikis for they are prone to corruption.

9. Thou shall not be caught committing adultery

We all do it; we all end up using other peoples browsers and computers! So you shall be careful when you do, never save your passwords or bookmark sites, and make sure to clear your browsing history after you are done. Use web messengers instead of installed ones, and verify that you didn’t leave a trace after you are done. (We need a emotion face here, don’t we ;) )

10. Thou shall disconnect

Every once in a while you will need to disconnect yourself from the net and go into the wild. Rediscover reality and bring back all those raw thoughts back with you to the net. That will refresh you and allow you to wind down. That means not wireless connections, no blackberries, and preferably no cellphones. Role play how it feels to be a denizen from the 80′s, use a land line, wear florescent jump suites and let that mullet loose.

Reading the commandments simply show that being a netizen is not that easy just like we thought. It is a big responsibility. As for me, whenever I use the internet, I always remind myself about my limitations. I must know my limits as a person who gets information in the net. I must know first, what site I’m allowed to enter and the site that are restricted. I also remind myself about having the proper citation whenever I print something from the web. It serves as a respect for the original writers who post or put the information. It is not really right to own other publication so I always put the site where I get it.

Another thing I must know are the limits when Im the one who put information or documents in the internet. Whenever I put or upload pictures and videos in my personal site or blogs. I always ask the permission of the person or the people who are involved in the pictures. I always do this so that I will know whether they like it to be publish or not. There are so many people who might see the pictures because Internet is a worldwide connection so I must be careful. Another thing, whenever I publish something like data’s, information or documents, I make sure that everything is true, and no one will be affected on my post. I don’t want others to be hurt or to be embarrassed because of it. And of course, the most important is whenever I wrote something in wall or blogs I make sure that is my own compositions so no one will accused me copying… And of course, I always make sure that I never exceeds in my limitations.

As a responsible netizens, we must follow the 10 commandments and know our limitations. The Internet is a wide world if we consider so we must be responsible and discipline. It can also be consider as a friend or a foe based on the way we use it. Internet is not just a program install in our computers or laptops, it is very helpful with each of us and been a big part of our life. So learn to be a responsible netizen. Be a good citizen of the internet community. Dare to be called a good NETIZEN…

Clash of the Titans

                Ang pelikula ay nagsisimula sa kuwento ng Titans. Natalo sa wakas ang mga Titans sa pamamagitan ng kanilang mga anak Zeus ,Poseidon, at Hades, Nang makumbinsi ni Zeus si Hades na gumawa ng isang parang halimaw na nilalang, ang Kraken (na ginawa mula sa laman ni Hades). Si Zeus ang naging pinuno ng mga langit, Poseidon ay naging hari ng mga dagat, at si Hades ( na napaniwala ni Zeus) ay naiwan para pagharian ang Underworld. Si Zeus ang lumikha ng sangkatauhan, at di nagtagal ay nagsimula ng maglinlangan ang mga tao sa pamamalakad ng mga Dios.

            Isang libong taon ang lumipas, may isang mangingisda nagngangalang Spyros ay nakahanap ng isang kabaong sa dagat. Ang isang sanggol at ang kanyang ina na patay Danaë ay nasa loob ito.Inampon ni Spyros ang bata at pinangalanang Perseus. Makalipas ang ilang taon, habang nakasakay si Perseus sa isang maliit na bangkang pangingisda kasama ang kanyang pamilya ay nasaksihan nila ang isang grupo ng mga sundalo mula sa Argos sa pagsira ng isang napakalaking rebulto ni Zeus, bilang isang deklarasyon ng digmaan laban sa mga dios. Lumitaw si Hades sa harap ng isang kawan ng mga harpies at ng mga kawal. Pagkatapos makamit ni Hades ang tagumpay, sinira nya ang bangkang kinasasakyan ng pamilya ni Perseus.

        Si Perseus ay natagpuan ng mga sundalo, na dinala siya sa Argos. Siya ay dinala sa harap ni King Cepheus at Reyna Cassiopeia ,sa panahon ng kanilang pagdiriwang ng digmaan para sa mga dios. Ang Hari ay gumagawa ng mga pahayag na nagpapakita ng kawalang-galang sa mga dios, at ang Reyna ay pinagkukumpara ang kanilang anak na babaeng si Andromeda sa diyosang si Aphrodite.

            Nagalit ng lubha si Zeus, dahil dito binigyan ng pagkakataon si Hades na lumitaw sa harap ng kaniyang mga kapatid sa bundok ng Olympus. Sinabi ni Hades na ang mga dios ang dapat kumilos sa paghihiganti laban sa mga pag-aalsa, at kinumbinsi din nya si Zeus na payagang sirain ang Argos. Lumitaw si Hades sa courtroom at pinatay ang mga natitirang mga sundalo at iniligtas si Cassiopeia sa bingit ng kamatayan. Nagbabanta si Hades na kung si Prinsesa Andromeda ay hindi magsakripisyo para sa kaluguran ng mga dios sa loob ng sampung araw, ang Argos ay pupuksain sa pamamagitan ng Kraken. Nang paalis na si Hades ay nagpapakilala si Perseus bilang isang kalahating diyos. Si Hermes ,ang mensahero ng Diyos , ai ibinalita kay Zeus na ang kaniyang anak na si Perseus ay buhay at nasa Argos. Tumanggi si Zeus na protektahan ang anak ng malaman ito.

          Ibinilanggo ng Hari si Perseus, dahil hindi siya ay lalaban para sa Argos laban sa mga dios. Si Io ang nagpakilala kay Perseus ng kanyang tunay na pamilya. Ito ay upang parusahan si Haring Acrisius para sa kanyang paglaban sa mga dios, nagpanggap si Zeus bilang si Haring Acrisius at siya ang nagging anak. Nang pinatangay ni Acrisius si Danaë at ang sanggol na si Perseus sa agos ay isang galit na galit na Zeus ang nagpatama ng kidlat kay Acrisius na dahilan upang pumangit ang itsura nito. Sinabi din niya kay Perseus na hindi sya tatanda bilang parusa sa pagayaw nya sa panghihikayat ng diyos na si Poseidon. Pagkatapos malaman na ang pagpatay sa Kraken ay magpapahintulot sa kanya upang magkaroon ng paghihiganti laban sa Hades (dahil ito ang dahilan ng pagkamatay ng kaniyang pamilya) Si Perseus ay sumang-ayon na sumama sa pinakamagagaling na sundalo ng Argo sa isang paglalakbay upang mahanap ang Stygian Witches.

Nang mahanap ni Hades si Acrisius, na tinatawag ng Calibos,ay sinabi ang kaniyang plano na gamitin ang Kraken sa pagsira sa Argos, Pinalakas ni Hades si Acrisius upang makapaghiganti kay Zeus para sa pagtataksil matapos ang labanan sa Titan at upang patayin si Perseus.

Habang nasa gubat, na tuklasan ni Perseus ang tabak ng Olympus, pati na rin ang sagradong alaga na lumilipad na kabayo ni Zeus, ang Pegasi. Tinanggihan ni Perseus ang tabak, na maaaring lamang nyang gamitin, at Pegasus, na ang dios ang naghandog bilang tulong, sinabi ni Perseus na hindi nya nais na maging isang diyos. Inatake ni Calibos ang grupo at pinatay halos lahat ng mga praytoryan sundalo at sinubukang patayin si Perseus ngunit tumakas matapos putulin ni Draco ang kanyang kamay. Gayunman, ang dugo ni Caliboay nagging higanteng alakdan sa labas ng buhangin, na inatake si Perseus at pinatay ang lahat ng mga guwardiya, maliban kay Draco, Solon , Eusebios at Ixas. Sila ay nakaligats sa pamamagitan ng Djinn, isang pulutong ng mga dating taong shamans naging mga demonyo ng Arabian mythology, sa pamamagitan ng pagpapalit ng kanilang mga sugat sa gabok atitim na kapangyarihan. Hindi sila lubos na nagtitiwala sa Djinn hanggang ang kanilang lider na si Sheikh Suleiman ang gumamot ng mga sugat ni Perseus.At nang Makita nila Solon at Draco ang pagpapagaling kay Perseus na sa tingin nila ay sinasaktan ito,lumusob sila at sinubukang iligtas siya. Natalo niya ang lahat ng mga mandirigma at sinabi na ang tanging paraan upang matulungan si Perseus ay sa paglaban ng magkasama. Sumama ang Djinn sa grupo ni Perseus dahil nais din nilang Makita ang mga Dios.

        Nang makarating sila sa mga Stygian witches ay sinabi ng mga ito na solusyon ay nasa ulo ng Gorgon medusa, na maaaring patayin ang Kraken pamamagitan n Gawin itong bato. Binigyan si Perseus ng babala na ang kanyang mga grupo ay mamamatay sa proseso at ang lahat ng mga Djinn, maliban kay Suleiman, iwan na ang mga ito. Umalis sina Ozal at Kucuk na nagsasabing hindi sila maaaring lumaban sa underworld. Binisita ni Zeus si Perseus at binigyan ng panlaban sa Mount Olympus, ngunit ito ay tinanggihan. Nagbigay na lang ng isang gintong drakma si Zeus bilang isang paraan upang suhulan si Charon, para sa mga pagdaan sa Underworld.

        Sa paglaban sa Medusa , binaril ni Gorgon si Solon, atsiya’y namatay . Napatay naman ng Medusa sina Ixas at Eusebios. Perseus pagkatapos malinlang si medusa, at habang sinusubukan ni Sulieman ang pagpugot ng ulo nito ngunit humantong lamang sa paghiwa ng ilang mga ahas sa kanyang ulo. Natrap ni Medusa si Suleiman sa pamamagitan ng likaw ng buntot sa paligid nito at mga pagtatangkang gawing bato siya. Matapos isakripisyo ni Draco ang kanyang sarili sa pamamagitan ng pagkuha ng atensyon ni medusa ay nagawa ni Perseus na putulin ang ulo nito. Pagusbong mula sa Underworld, nakita ni Perseus si Calibos ng saksakin nito si Io mula sa likod. Pagkatapos ng isang maikling duwelo, napatay ni Perseus si Calibos, gamit ang tabak mula sa Olimpus, na nagbalik kay Calibos sa pagiging tao. Sa kanyang huling hininga, Calibos (ngayon Acrisius) sinabi nito kay Perseus na huwag maging tulad ng mga dios.Nakita ni Perseus si Io na maging gintong alikabok. Pagkatapos bumalik na sa Argos si Perseus gamit ang kabayong si Pegasus dala-dala ang ulo ni medusa.

Sa Argos, ang mga sumasamba kay Hades ay inihahanda ng isakripisyo si Andromeda sa Kraken. Nang pakawalan na ang Kraken , sinabi ni Hades kay Zeus na ang pagsira ng Argos ay magbibigay sa kanya ng sapat na kapangyarihan upang ibagsak ang iba pang mga Olympians, na magtatapos sa kapangyarihan ni Zeus, bilang paghihiganti ni Zeus sa paglinlang sa kanya,sinabi ni Zeus na buhay pa si Perseus sa Argos. Kahit nagpadala si Hades ng kanyang harpies upang patayin si Perseus,nagawa pa ring talunin ni Perseus ang kraken sa pamamagitan ng ulo ni medusa at nailigats si Andromeda. Pinigilan ni Cepheus si Prokopion, ang lider ng kulto, sa pagpatay kay Andromeda ngunit pareho silang namatay ng mabagsakan ng durog na mga bato mula sa Kraken. Lumitaw si Hades at sinabing isa syang immortal kaya’t hindi sya mapapatay ni Perseus. Sinabi ni Perseus na si Hades ay maaaring mabuhay magpakailanman, ngunit hindi sa mundo ng mga tao. Pagkatapos ay ginamit niya ang Sword of Olympus na may kasamang kidlat mula kay Zeus na tumama sa dibdib ni Hades na nagpabalik ditto sa Underworld at hindi na nakita muli. Tinanung ni Andromeda kung papayag na maging hari ng Argos si Perseus ngunit siya ay tumanggi. Muling nag-alok si Zeus kay Perseus na sumama ito sa Olympus, ngunit muling tumanggi ito. Dahil nais manatili ni Perseus sa mundo, ibinalik na lang ni Zeus si Io bago ito tuluyang lumayo.

Hanggang sa Huli…

       “ Were Sisters not through blood but were Sisters through our Hearts”

           

               Yan ang patuloy na pinanghahawakan at patuloy na pinaniniwalaan ng tatlong estudyante sa Col. Lauro D. Dizon Memorial National Highschool. Mula sa unang antas sa hayskul ay magkakaklase na sila ngunit nung una ay may kani-kanilang kinabibilangang grupo ang tatlo. Sila ay sina Clarence,Shana at Andrei. Pare-pareho silang nabibilang sa pinakamataas na seksyon sa kanilang paaralan. Nabuo ang kanilang samahan noong sila ay nasa ikalawang antas pa lamang sa hayskul na pinangalanang “BATANG EX”. Nabuo ang pangalang ito dahi;l nang mga panahong iyon ay pare-pareho silang iniwanan o nawalan ng mga tinuturing na matalik na kaibigan. Malaki ang pagpapahalaga ng tatlo sa kanilang mga “Bestfriend” kaya’t lubhang naging malaking puwang sa kanila ang pag-iwanan ng mga ito.Nabuo ang pangalang ito mula sa salitang EX-bestfriend. Madami ring pinagkakasunduan ang tatlo kaya’t naging matagumpay ang kanilang pagkakaibigan.Ngunit kahit ganun ay hindi pa rin nakakalimot ang tatlo sa mga tunay nilang kinabibilangang grupo.

                Isang araw ay nagkausap sina Clarence at Andrei tungkol sa mga bagay hanggang matanung ni Andrei si Clarence na..

“Bakit hindi mo ituring na bestfriend si Ate Shana?.”                         

Hindi tumugon si Clarence sa tanong na iyon na para bang may tumatakbo sa isip at tila napaisip. Lumipas ang mga araw at panahon unti-unting nagkapuwang  sa pagitan ng tatlo, naging abala sila sa kani-kanilang dating grupo. Hindi kalaunan ay nalaman na lang ni Andrei na sinunod ni Clarence ang payo niya. Masaya naman si Andrei para sa dalawa pero hindi nya maintindihan  kung balit sa kailaliman ng puso nya ay nakaramdam sya ng kalungkutan.

Nagdaan ang mga araw at buwan sa buhay ng tatlo. At nang sumapit na sila sa ikatlong antas sa hayskul ay nagkaroon na nang malaking pagbabago.Naayos na ni Andrei ang naging problema nya noon sa barkada nyang Wicthez na kinabibilangan ng dati nyang bestfriend habang sina Clarence at Shana naman ay nagkaroon ng bagong barkada ang Bpanthers. Sa simula ay lubhang tahimik at maayos ang samahan ng dalawang grupo at ang tatlo ay nagkakasama-sama parin. Hanggang dumating ang panahong nagkagulo o nagkaroon ng problema sa pagitan ng dalawang grupo dahil sa asaran at hindi pagkakaunawaan. Naging malayo ang loob ng Bpanthers sa halos buong klase nila dahil lubha silang napalapit naman sa mga lalaking kaklasena naging isa rin sa dahilan upang mapalayo pa sila. Dahil sa pangyayaring ito, si Andrei ang pinakanaapektohan pagkat ang dalawang grupo ng nagkakaroon ng problema ay pareho nyang kinabibilangan. At higit pa ay naiipit sya sa tinuturing nyang kapatid na sina Clarence at Shana at sa una nyang barkada. Malaki ang naging problema sa pagitan ng dalawang grupo. Hanggang dumating ang isang araw na sumobra na ang away at sa di inaasahan ng lahat,Isang kaklase niloa ang nagpapalabas na kasalanan ni Andrei ang laha. Sa kanya natuon ang problema sa dalawang grupo na lubha namang di nya maintindihan. Mula nang araw na iyon ay napagdesisyonan ni Andrei na gagawa sya ng paraan upang maayos ang lahat. At sa tulong na din ng ibang kamag-aral ay napag-ayos din ang dalawang grupo kahit papaano bago matapos ang Ikatlo nilang taon.

Pagsapit nila sa ikaapat na ants sa hayskul ay nabawasan na ang buong klase nila tulad ng tradisyon at patakaran sa kanilang seksyon. Bumaba ang ilan dahil sa hindi napanatili ang limitasyon sa grado. At dahil sa patakarang ito, walo sa kanilang seksyon ang nawala kasama na dito ang ilang miyembro ng Bpanthers. Sa simula ng ikaapat na taon ay parang nangangapa pa ang lahat dahil sa mga nangyari sa kanila sa nakaraang taon. Hindi naman naglaon ay naibalik na sa dating sigla at saya ang seksyonng kinabibilangan ng tatlo. At ang higit pa ay muling nagbalik ang koneksyon ng tatlo sa isa’t isa. Higit pang napatibay at tumatag ang samahan nila. Halos lagi silang magkakasama at laging nagtutulungan. Sa buong klase nila, silang tatlo lang ang pinakanagtuturingan bilang magkakapatid.

Kung titingnan ay lubhang malapit si Andrei sa dalawalalong higit kay Clarence. Isang araw ay napagkuwentuhan ng dalawa ang dati rin nilang napag-usapan. At noon lang din nalaman ni Andrei na kung hindi nya pinayuhan si Clarence na ituring na bestfriend si Shana ay sya ang tatanungin nito. Nakaramdam si Andrei nang pnghihinayang at noon lang din nya naintindihan ang naramdamang nkalungkutan noon. Ngunit naging maayos din ang lahat matapos ang ilang araw, nanatiling sikreto ang naganap na usapan sa dalawa. Lumipas ang mga araw at lalong naging matatag ang samahan ng tatlo. Naging masaya rin si Andrei dahil nagkaroon na rin sya ng matalik na kaibigan na alam nyang di na sya iiwan,sya ay si Ceejay, nabibilang sa masmababang antas at kapatid na bunso ni Clarence. Dahil dito lalong napalapit ang tatlo. Lumipas man ang mga panahon at nagtapos sila sa hayskul ay nagpatuloy pa rin ang koneksiyon ng tatlo hanggang kolehiyo. Lubha man sxilang nagkalayo-layo ay gumagawa pa rin sila ng paraan upang magkasama-sama sa loob ng isang araw tuwing isang buwan. Tumagal ng tumagal ang pagkakaibigan ng tatlo hanggang makatapos ng pag-aaral. Ngunit bago makatapos ay naging parte na rin ng samahan si Ceejay dahil kay Andrei at sa kaniyang Kapatid. Humaba pa ng humaba ang samahan ng apat. Nagkaiba- iba man sila ng landas ay nanatili pa rin ang samahan, hindi lang ng pahgiging kaibigan kundi pagtuturingan na bilang magkakapatid.

Minsan man silang sinubok ng panahin ay patuloy pa rin ang kanilang samahan. Di nagtagal ay nakapagtayo sila ng isang restaurant malapit sa tabing dagat na nakilala sa buong bansa. Ito ay may pinangalanang “EX” at sa tuwing tititngnan ito nang apat ay bumabalik lang sila sa masasayang alalala ng kanilang hayskul Life.

Madami pa ang lumipas na taon ay naging matagumpay ang apat, nagkaroon sila ng magagandang buhay sa tulong na din ng bawat isa. Hanggang sa di inaasahan ay isang malaking dagok ang sumubok sa kanilang pagkakaibigan, nagkasakit ng malubha si Andrei. Lubhang nag-alala ang tatlo sa kalagayan ng kaibigan. Lagi nila itong sinasamahan at binabantayan. Hanngang sumapit ang kaarawan ni Andrei, tulad ng nakagawian ay nagdiwang sila ngunit ang kaibahan ay sa  hospital dinaos ang pagdiriwang. At ng tanungin si Andrei kung ano ang hiling nya ay nagulat ang lahat ng sinabi nitong gusto na nyang umuwi. Sa pagpupumilit ay pumayag ang tatlo sa kagustuhan ng may kaarawa. Sampung araw pa ang lumipas mula ng kaarawan ni Andrei ay humiling itong mabuop silang apat sa pinatayong restaurant sa ganap na ika-pito ng gabi. Inihanda ng tatlo ang restaurant dahil alam nilang espesyal ang araw na iyon kay Andrei. Ito ay sa kadahilanang noong hayskul ay iyon ang araw nila ng matalik nyang kaibigang si Ceejay.

Nang sumapit ang ika-pito ng gabi, tumunog ang celphone ni Ceejay at sinabing si Andrei ang nasa kabilang linya. Masayang-masaya at masiglang binati ni Andrei ang matalik nyang kaibigan at pinarating din nito ang lubhang  pasasalamat dahil naging kaibigan at kapatid nya ang tatlo.  Matapos sabihin ang mag ito ay binaba na ni Andrei ang teawag. Nagtaka ang tatlo dahil di man lang ito nagsabi kung pupunta pa o hindi. Makalipas lang ang ilang saglit ay tumunog naman ang telepono ni Clarence. Lubhang pagtataka ng dalawa ng makitang tumulo angmga luha sa mata ni Clarence. Pagkababa ng telepono ay nagulantang na rin ang dalawa ng sinabing binawian na ng buhay si Andrei eksaktong alas-syete ng gabi sa ospital. Sinabi rin na tanging ang litrato ng apat ang hawak-hawak nito. Parang gumuho ang mundong tatlo. Tanging nasambit na lang ay kahit sa kahuli-hulihang sandali ng kaibigan ay nais pa rin nitong kumpleto ang tatlo. Makalipas din ang panahon ay tuluyan ding natanggap ng tatlo ang pagkawala ng isang mabuting kaibigan at kapatid. At kahit nagkulang ay hinding-hindi pa rin mabubuwag at mawawala ang “BATANG EX” sa puso ng tatlo. At hanggang sa lilipas na panahon ay mananatiling buo pa rin ang samahan hanggang sa huli……..